منگر به حدیث خرقه پوشان | آن سخت دلان سست کوشان | |
آویخته سبحهشان به گردن | همچون جرس از درازگوشان | |
از دور چو کشتگان ببینی | از راه بگرد و رو بپوشان | |
از بند ریا و زرق برخیز | با ساده نشین و باده نوشان | |
مفروش به ملک هر دو عالم | خاک سر کوی می فروشان | |
در باغ چه خوش بود سحرگاه | ما سرخوش و بلبلان خروشان | |
مطرب غزل عبید برخوان | دل برده ز دست تیزهوشان |