| بی‌یار دل شکسته و دور از دیار خویش | درمانده‌ایم عاجز و حیران به کار خویش | |
| از روزگار هیچ مرادی نیافتیم | آزرده‌ایم لاجرم از روزگار خویش | |
| نه کار دل به کام و نه دلدار سازگار | خونین دلم ز طالع ناسازگار خویش | |
| یکدم قرار نیست دلم را ز تاب عشق | در آتشم ز دست دل بی‌قرار خویش | |
| از بهر آنکه میزند آبی بر آتشم | منت پذیرم از مژه‌ی سیل‌بار خویش | |
| دیوانه دل به عشق سپارد عبیدوار | عاقل به دست دل ندهد اختیار خویش |