سعادت روی با دین تو دارد | غنیمت خانهی زین تو دارد | |
زهی دولت زهی طالع زهی بخت | که شب پوش و عرقچین تو دارد | |
چه مقبل هندویی کان خال زیباست | که مسکن لعل شیرین تو دارد | |
قبا گوئی چه نیکی کرده باشد | که در بر سرو سیمین تو دارد | |
صبا دنیا معطر کرده گوئی | گذر بر زلف پر چین تو دارد | |
بسی دیدم پریرویان در آفاق | ندیدم کس که آئین تو دارد | |
به عالم هرکسی را کیش و دینی است | عبید بینوا دین تو دارد |