| مرا ز وصل تو حاصل بجز تمنا نیست | خیال زلف تو بستن خلاف سودا نیست | |
| وفا ز عهد تو میجست دوش خاطر من | جواب داد که خود این متاع با ما نیست | |
| بسی بگفتمت ایدوست هست رای منت | دهان ز شرم فرو بسته‌ای همانا نیست | |
| هزار بوسه ز لب وعده کرده‌ای و یکی | نمیدهی و مرا زهره‌ی تقاضا نیست | |
| چو دور دور رخ تست خاطری دریاب | که کار بوالعجبیهای چرخ پیدا نیست | |
| ز میهمان خیالت چو شرمسارم از آنک | جز آب چشم و کباب جگر مهیا نیست | |
| به طعنه گفتی کز ما دریغ داری جان | مگر مگوی خدا را عبید از آنها نیست |