بدینسان که از ما جهانی جهانی

بدینسان که از ما جهانی جهانی		که با کس نمانی و با کس نمانی
تو آن شهریاری و آن شهره‌یاری		که خسرو نشانی و خسرو نشانی
تو آنی که قتلم توانی و دانم		که هر دم برآنی که خونم برانی
خوشا طرف بستان و دستان مستان		می ارغوانی به روی غوانی
دل یاغی باغیم باغ و دائم		تو در باغ بانی و در باغبانی
ندانم کدامی که دامی دلم را		ز نسل کیانی که اصل کیانی
چو ماهی که ماهیتت کس نداند		چه کانی که از لعل گوهر چکانی
تو جان و جهانی و جان جهانی		تو نور جنانی و حور جنانی
سزد کاردوان رخ نهد پیش اسبت		اگر باز داری سمند ار دوانی
ترا نار پستان به از نار بستان		که سیب از ترنجت کند بوستانی
تو ترخان و ترخون ز جور تو خواجو		دل از خون چو خانی و رخ زر خانی