| اگر تو عشق نبازی بعمر خویش چه نازی | که کار زنده‌دلان عشق بازی است نه بازی | |
| مرا بجور رقیبان مران ز کوی حبیبان | درون کعبه چه باک از مخالفان حجازی | |
| میان حلقه‌ی رندان مگو ز توبه و تقوی | بیان عشق حقیقی مجو ز عشق مجازی | |
| مکن ملامت رامین اگر ملازم ویسی | مباش منکر محمود اگر مقر ایازی | |
| بمیر بر سر کویش گرت بود سر کویش | که پیش اهل حقیقت شهید باشی و غازی | |
| کنند گوشه‌نشینان کنج خلوت چشمم | هزار میخی مژگان بخون دیده نمازی | |
| به تیرگی و درازی شبی چو دوش ندیدم | اگر چه زلف تو از دوش بگذرد بدرازی | |
| متاب روی ز مهر ار چه آفتاب منیر | بحسن خویش مناز ار چه در تنعم و نازی | |
| بزیر پای تو خواجو اگر چه مور بمیرد | ترا خبر نبود بر فراز ابرش تازی | |
| اگر چه بلبل باغ محبتست ولیکن | مگس چگونه کند پیش باز دعوی بازی |