گل سوری دگر بجلوه گری | میکند صید بلبل سحری | |
بطراوت سمن رخان چمن | میبرند آب لاله برگ طری | |
بوی گیسوی یار میشنوم | یا نسیم بنفشهی طبری | |
گل بستان فروز دم نزند | پیش رخسار او ز خوش نظری | |
بر درش بسکه دوست میخوانم | دوست میخواندم بکبک دری | |
چون نویسم حدیث لعل لبش | قصب جامهام شود شکری | |
پیش چشمش حدیث نرگس مست | بود آهو و عین بی بصری | |
مردم چشمم افکند بر زر | دمبدم لعل پارهی جگری | |
روزم از شب نمیشود روشن | بی رخ و زلف او ز بیخبری | |
دیو در اعتقاد من آنست | که مرا منع میکند ز پری | |
عمر خواجو بزخم تیر فراق | گشت دور از جمال او سپری |