چو دستان برکشد مرغ صراحی
|
|
برآید نوحهی مرغ از نواحی
|
قدح در ده که چشم مست خوبان
|
|
قد اتضحت لنا ای اتضاح
|
الا والله لا اسلو هواهم
|
|
ولا اصبوالی قول اللواح
|
ملامت میکنندم پارسایان
|
|
الام الام فی حب الملاح
|
کجا قول خردمندان کنم گوش
|
|
که سکران نشنود گفتار صاحی
|
عدولی عن محبتهم فسادی
|
|
و موتی فی مضار بهم صلاحی
|
دلم جان از گذار دیده درباخت
|
|
ولیس علیسه فیه من جناح
|
زهی از عنبر سارا کشیده
|
|
رقم بر گرد کافور رباحی
|
مغلغلة الی مغناک منی
|
|
هنا من مبلغ شروی الریاح
|
چه مشک آمیزی ای جام صبوحی
|
|
چه عنبر بیزی ای باد صباحی
|
تهب نسائم و الورق ناحت
|
|
و شوقنی الصبوح الی الصباح
|
بده ساقی که گل برقع برافکند
|
|
وفاح الروض و ابتسم الاقاحی
|
ز میخواران کسی را همچو خواجو
|
|
ندیدم تشنه بر خون صراحی
|