ای دلم جان و جهان در راه جانان باخته
|
|
نرد درد عشق برامید درمان باخته
|
دین و دنیا داده در عشق پریرویان بباد
|
|
وز سر دیوانگی ملک سلیمان باخته
|
بر در دیر مغان از کفر و دین رخ تافته
|
|
واستین افشانده بر اسلام و ایمان باخته
|
پشت پائی چون خضر بر ملک اسکندر زده
|
|
وز دو عالم شسته دست و آب حیوان باخته
|
با دل پر آتش و سوز جگر پروانه وار
|
|
خویش را در پای شمع می پرستان باخته
|
بسته زنار از سر زلف بتان وز بیخودی
|
|
سر نهاده بر در خمار و سامان باخته
|
کان و دریا را ز چشم درفشان انداخته
|
|
وز هوای لعل جانان جوهر جان باخته
|
من چیم گردی ز خاک کوی دلبر خاسته
|
|
من کیم رندی روان در پای جانان باخته
|
بینوایان بین برین در گنج قارون ریخته
|
|
تنگدستان بین درین ره خانهی خان باخته
|
پاکبازی همچو خواجو دیدهی گردون ندید
|
|
برسر کوی گدائی ملک سلطان باخته
|