زهی روی تو صبح شب نشینان | خیالت مونس عزلت گزینان | |
دهانت آرزوی تنگدستان | میانت نکته باریک بینان | |
عذارت آفتاب صبح خیزان | جمالت قبلهی خلوت نشینان | |
بزلف کافرت آوردم ایمان | که اینست اعتقاد پاک دینان | |
چرا از خرمن حسن تو یک جو | نمیباشد نصیب خوشه چینان | |
چو این شکر لبان جان میفزایند | خنک آنان که نشکیبند از اینان | |
برو خواجو و بر خاک درش بین | نشانهای جبین مه جبینان |