چه خوش باشد میان لاله زاران | بر غم دشمنان با دوستداران | |
گرامی دار مرغان چمن را | الا ای باغبان در نو بهاران | |
نفیر عاشقان در کوی جانان | صفیر بلبلان بر شاخساران | |
بنالم هر شبی در آرزویش | چو کبکان دری بر کوهساران | |
قیامت آنزمان باشد بتحقیق | که از یاران جدا مانند یاران | |
مرا در حلقهی رندان درآرید | که میپرهیزم از پرهیزگاران | |
ز زلف بیقرار و چشم مستش | نمیماند قرار هوشیاران | |
خوش آمد قامتش در چشم خواجو | صنوبر خوش بود بر جویباران |