مدتی شد که درین شهر گرفتار توایم
|
|
پای بند گره طره طرار توایم
|
کار ما را مکن آشفته و مفکن در پای
|
|
که پریشان سر زلف سیه کار توایم
|
طرب افزای مقیمان درت زاری ماست
|
|
زانکه ما مطرب بازاری بازار توایم
|
گر کنی قصد دل خستهی یاران سهلست
|
|
ترک یاری مکن ای یار که ما یار توایم
|
تو بغم خوردن ما شادی و از دشمن دوست
|
|
هیچکس را غم ما نیست که غمخوار توایم
|
آخر ای گلبن نو رسته بستان جمال
|
|
پرده بگشای که ما بلبل گلزار توایم
|
تا ابد دست طلب باز نداریم از تو
|
|
زانکه از عهد ازل باز طلبکار توایم
|
بده ای لعبت ساقی قدحی باده که ما
|
|
مست آن نرگس مخمور دلازار توایم
|
آب برآتش خواجو زن و ما را مگذار
|
|
بر سر خاک بخواری که هوا دار توایم
|