نسیم زلف تو از نوبهار میشنوم
|
|
نشان روی تو از لالهزار میشنوم
|
ز چین زلف تو تاری مگر بدست صباست
|
|
کزو شامه مشک تتار میشنوم
|
بهر دیار که دور از تو میکنم منزل
|
|
ندای عشق تو از آن دیار میشنوم
|
لطیفهئی که خضر نقل کرد از آب حیات
|
|
از آن دو لعل لب آبدار میشنوم
|
حدیث این دل شوریده بین که موی بموی
|
|
از آن دو هندوی آشفته کار میشنوم
|
گلی بدست نمیآیدم برنگ نگار
|
|
ولی ز غالیه بوی نگار میشنوم
|
هنوز دعوی منصور همچنان باقیست
|
|
چرا که لاف انا الحق ز دار میشنوم
|
اثر نماند ز فرهاد کوهکن لیکن
|
|
صدای نالهاش از کوهسار میشنوم
|
سرشک دیدهی خواجو که آب دجله برد
|
|
حکایتش ز لب جویبار میشنوم
|