آن ماه پری رخ را در خانه نمیبینم
|
|
وین طرفه که بی رویش کاشانه نمیبینم
|
بینم دو جهان یکموی از حلقهی گیسویش
|
|
وز گیسوی او موئی در شانه نمیبینم
|
گنجیست که جز جانش ویرانه نمییابم
|
|
شمعیست که جز عقلش پروانه نمیبینم
|
از خویش ز بیخویشی بیگانه شدم لیکن
|
|
جز خویش در آن حضرت بیگانه نمیبینم
|
هر چند که جانانه در دیدهی باز آید
|
|
تا دیده نمیدوزم جانانه نمیبینم
|
چون دانه ببیند مرغ از دام شود غافل
|
|
من در ره او دامی جز دانه نمیبینم
|
چندانکه بسر گردم چون اشک درین دریا
|
|
جز اشک درین دریا دردانه نمیبینم
|
اینست که مجنونرا دیوانه نهد عاقل
|
|
ورنی من مجنونش دیوانه نمیبینم
|
تخفیف کن از دورم ساقی دو سه پیمانه
|
|
کز غایت سرمستی پیمانه نمیبینم
|
بفروش بمی خواجو خود را که درین معنی
|
|
جز پیر مغان کس را فرزانه نمیبینم
|