| نکنم حدیث شکر چو لبت گزیدم | چه کنم نبات مصری چو شکر مزیدم | |
| بتو کی توان رسیدن چو ز خویش رفتم | ز تو چون توان بریدن چو ز خود بریدم | |
| چه فروشی آب رویم که بملک عالم | نفروشم آرزویت که بجان خریدم | |
| ندهم کنون ز دستت که ز دست رفتم | نروم ز پیش تیغت که بجان رسیدم | |
| چه نکردم از وفا تا بتو میل کردم | چه ندیدم از جفا تا ز تو هجر دیدم | |
| که برد خبر به یارم که ز اشتیاقش | ز خبر برفتم از وی چو خبر شنیدم | |
| نکشیده زلف عنبر شکنش چو خواجو | نتوان بشرح گفتن که چها کشیدم |