چو حرفی بخوانی ز طومار عشق | شود منکشف بر تو اسرار عشق | |
بیار آب حسرت که جز سیم اشک | روان نیست نقدی ببازار عشق | |
نشانم ز کنج صوامع مجوی | که شد منزلم کوی خمار عشق | |
تلف گشت عمرم در ایام مهر | بدل گشت دلقم به زنار عشق | |
بیا تا چو بلبل بهنگام صبح | بنالیم بر طرف گلزار عشق | |
کسانی که روزی نگشتند اسیر | چه دانند حال گرفتار عشق | |
بخوانی سواد سویدای دل | اگر برتو خوانند طومار عشق | |
مکن عیب خواجو که ارباب عقل | نباشند واقف بر اطوار عشق |