| رقم ز غالیه بر طرف لاله زار مکش | ز نافه ختنی نقش بر عذار مکش | |
| به خون دیده‌ی ما ساعد نگارین را | بیا و رنگ کن و زحمت نگار مکش | |
| بقصد کشتن ما خنجر جفا و ستم | اگر چنانکه کشی تیغ انتظار مکش | |
| ز بار خاطرم ای ساربان تصور کن | مکن شتاب و شتر را بزیر بار مکش | |
| چو نیست پای برون رفتنم ز منزل دوست | بخنجرم بکش و ناقه را مهار مکش | |
| چو از رخش گل صد برگ می‌توان چیدن | مرو بطرف گلستان و رنج خار مکش | |
| مدام چون ز می عشق مست و مدهوشی | بریز باده و درد سر خمار مکش | |
| گرت ز غیرت بلبل خبر بود چو صبا | ببوستان مرو و جیب شاخسار مکش | |
| بروزگار توان یافت کام دل خواجو | بترک کام کن و جور روزگار مکش |