رخت شمع شبستان مینهندش | لبت لعل بدخشان مینهندش | |
اگر شد چین زلفت مجمع دل | چرا جمعی پریشان مینهندش | |
گدائی کز خرد باشد مبرا | بشهر عشق سلطان مینهندش | |
چمن دوزخ بود بی لاله رویان | اگر خود باغ رضوان مینهندش | |
قدح کو گوهر کانست در اصل | بمعنی جوهر جان مینهندش | |
می روشن طلب درظلمت شب | که عین آب حیوان مینهندش | |
هر آن کافر که او قربان عشقست | بکیش ما مسلمان مینهندش | |
وگر بر عقل چیزی هست مشکل | بنزد عشق آسان مینهندش | |
اگر صاحبدلی خواجو چه نالی | از آن دردی که درمان مینهندش |