معلوم نگردد سخن عشق بتقریر
|
|
کایات مودت نبود قابل تفسیر
|
مرغان چمن را به سحر همنفسی نیست
|
|
در فصل بهاران بجز از ناله شبگیر
|
زینگونه چو از درد بمردیم چه درمان
|
|
زیندست چو از پای فتادیم چه تدبیر
|
کوته نکنم دست دل از زلف جوانان
|
|
گر زانکه بزنجیر مقید کندم پیر
|
احوال پریشانی من موی به مو بین
|
|
کان سنبل شوریده کند پیش تو تقریر
|
چون شرح دهم غصهی دوری که نگنجد
|
|
اسرار غم هجر تو در طی طوامیر
|
از چشم قلم خون بچکد بر رخ دفتر
|
|
هر دم که کنم نسخهی سودای تو تحریر
|
در سنگ اثر میکند آه دل مظلوم
|
|
لیکن نکند در دل سنگین تو تاثیر
|
از پردهی تدبیر برون آی چو خواجو
|
|
تا خود چه برآید ز پس پردهی تقدیر
|