ایا صبا گرت افتد بکوی دوست گذار
|
|
نیازمندی من عرضه ده بحضرت یار
|
ببوس خاک درش وانگه ار مجال بود
|
|
سلام من برسان و پیام من بگزار
|
بگو که ایمه نامهربان مهر گسل
|
|
نگار لاله رخ سرو قد سیم عذار
|
دل شکسته که در زلف سرکشت بستم
|
|
بیادگار من خسته دل نگه میدار
|
مرا زمانه ز بی مهری از تو دور افکند
|
|
زهی زمانهی بد مهر و چرخ کژ رفتار
|
نبودمی نفسی بی نوای نغمهی زیر
|
|
کنون بزاری زارم قرین نالهی زار
|
نه همدمی که برآرم دمی مگر ناله
|
|
نه محرمی که بگویم غمت مگر دیوار
|
شبی که روز کنم بیتو از پریشانی
|
|
شود چو زلف سیاه تو روز من شب تار
|
فراق نامه خواجو کسی که برخواند
|
|
بب دیده بشوید سیاهی از طومار
|