در پای تو هرکس که سر انداز نیاید
|
|
چون هندوی زلف تو سرافراز نیاید
|
گر سر نکشد ز آتش دل شمع جگر سوز
|
|
مانندهی زر در دهن گاز نیاید
|
گفتم بگریزم ز کمند تو ولیکن
|
|
مرغی که سوی دام رود باز نیاید
|
جان کی برم از آهوی صیاد تو هیهات
|
|
گنجشک مگر در نظر باز نیاید
|
مرغ دل غمگین بهوای سر کویت
|
|
جز در قفس سینه بپرواز نیاید
|
صاحبنظر از ضربت شمشیر ننالد
|
|
کانکس که بمیرد ز وی آواز نیاید
|
افغان مکن از ضرب که هر ساز که باشد
|
|
بی ضرب یقینست که برساز نیاید
|
گرمهر نباشد نرود روز بپایان
|
|
لیکن همه کس محرم این راز نیاید
|
آه از دل خواجو که کسی در غم هجرش
|
|
جز آه دل سوخته دمساز نیاید
|