یا رب این هدهد میمون ز کجا میآید
|
|
ظاهر آنست که از سوی سبا میآید
|
بوی روح از دم جانبخش سحرمیشنوم
|
|
یا دم عیسوی از باد صبا میآید
|
از ختن میرسد این نفحهی مشکین که ازو
|
|
نکهت نافهی آهوی ختا میآید
|
میدهد نکهتی از مصر و دلم میگوید
|
|
کاین بشیر، از بر گمگشتهی ما میآید
|
تا که در حضرت شه نام گدا میراند
|
|
یا کرا در بر مه یاد سها میآید
|
در دلم میگذرد کاین دم جان پرور صبح
|
|
زان دو مشگین رسن غالیه سا میآید
|
این چه پردهست که این پردهسرا میسازد
|
|
وین چه نغمه ست کزین پردهسرا میآید
|
تاب آن سنبل پرتاب کرا میباشد
|
|
خواب آن نرگس پرخواب کرا میآید
|
آخر ای پیک همایون که پیام آوردی
|
|
هیچ در خاطر شه یاد گدا میآید
|
ما از آن خال بدین حال فتادیم که مرغ
|
|
دانه میبیند و در دام بلا میآید
|
خواجو ار اهل دلی سینه سپر باید ساخت
|
|
پیش هر تیر که از شست قضا میآید
|