سحر چو بوی گل از طرف مرغزار برآید
|
|
نوای زیر و بم از جان مرغ زار برآید
|
بیار ای بت ساقی می مروق باقی
|
|
که کام جان من از جام خوشگوار برآید
|
چو در خیال من آید لب چو دانه نارت
|
|
ببوستان روانم درخت نار برآید
|
خط تو چون بخطا ملک نیمروز بگیرد
|
|
خروش ولوله از خیل زنگبار برآمد
|
برآید از نفسم بوی مشک اگر بزبانم
|
|
حدیث آن گره زلف مشکبار برآید
|
چو هندوان رسن باز هردم این دل ریشم
|
|
بدان کمند گرهگیر تابدار برآید
|
بود که کام من خسته دل برآید اگر چه
|
|
بروزگار مرادی ز روزگار برآید
|
ببخت شور من بینوا ز گلبن ایام
|
|
اگر گلی بدمد صد هزار خار برآید
|
دعا و زاری خواجو و آه نیم شبانش
|
|
اگر نه کارگر آید چگونه کار برآید
|