مهرهی مهر چو از حقه مینا بنمود
|
|
ماه من طلعت صبح از شب یلدا بنمود
|
گوشوار زرش از طرف بنا گوش چو سیم
|
|
گوئی از جرم قمر زهرهی زهرا بنمود
|
سرو را در چمن آواز قیامت بنشست
|
|
چون سهی سرو من آن قامت رعنا بنمود
|
صوفی از خرقه برون آمد و زنار ببست
|
|
چون بت من گرهی زلف چلیپا بنمود
|
گفتمش مرغ دلم از چه بدام تو فتاد
|
|
دانهی خال سیه بر رخ زیبا بنمود
|
غم سودای ترا شرح چه حاجت چو دلم
|
|
بر رخ زرد اثر سر سویدا بنمود
|
چشم جادوی تو چون دست برآورد به سحر
|
|
رخت ازلفت چو ثعبان ید بیضا بنمود
|
بشکر خنده در احیای دل خسته دلان
|
|
لب جانبخش تو اعجاز مسیحا بنمود
|
چشم خواجو چو سر حقهی گوهر بگشود
|
|
لعل ناب از صدف للی لالا بنمود
|
شاهد مهوش طبعش بشکر گفتاری
|
|
ای بسا شور که از لعل شکر خا بنمود
|