گمان مبر که دلم میل دوستان نکند
|
|
چرا که مرغ چمن ترک بوستان نکند
|
کسی که نقد خرد داد و ملک عشق خرید
|
|
اگر ز سود و زیان بگذرد زیان نکند
|
بجان دوست که گنج روان دلی یابد
|
|
که او مضایقه با دوستان بجان نکند
|
شب رحیل خوشا در عماری آسودن
|
|
بشرط آنکه جرس ناله و فغان نکند
|
چه باشد ار نفسی ساربان در این منزل
|
|
قرار گیرد و تعجیل کاروان نکند
|
شهی که بادهی روشن کشد بتیره شبان
|
|
معینست که اندیشه از شبان نکند
|
چو خامه هر که حدیث دل آورد بزبان
|
|
طمع مدار که سر بر سر زبان نکند
|
زبان شمع جگرسوز از آن برند بگاز
|
|
که از فسرده دلان راز دل نهان نکند
|
جهان بحال کسی ملتفت شود خواجو
|
|
که التفات به نیک و بد جهان نکند
|