کاروان ختنی مشک ختا میآرد
|
|
یا صبا نکهت آن زلف دوتا میآرد
|
لاله دل در دم جانبخش سحر میبندد
|
|
غنچه جان پیشکش باد صبا میآرد
|
مرغ را گل باشارت چه سخن میگوید
|
|
باز هدهد چه بشارت ز سبا میآرد
|
میرسد قاصدی از راه و چنان میشنوم
|
|
که ز سلطان خبری سوی گدا میآرد
|
ای عزیزان چه بشیرست که از جانب مصر
|
|
مژده یوسف گمگشتهی ما میآرد
|
ظاهر آنست که مرغ دل مشتاقانرا
|
|
دانهی خال تو در دام بلا میآرد
|
میگشاید مگر از نافهی زلفت کارش
|
|
ورنه باد این دم مشکین ز کجا میآرد
|
هندوی پر دل شوریده که داری ز قفا
|
|
ای بسا دل که کشانت ز قفا میآرد
|
خواجو از قول مغنی نشکیبد ز آنروی
|
|
هر زمان پردهسرا را بسرا میآرد
|