لعل شیرین تو وصفش بر شکر باید نوشت
|
|
مهر رخسار تو شرحش بر قمر باید نوشت
|
ماجرای اشکم از روی تناسب یک بیک
|
|
مردم دریا نشین را بر گهر باید نوشت
|
هر چه در باب در میخانه چشمم نظم داد
|
|
گو مغان بر دیر بنویسند اگر باید نوشت
|
ایکه وصف روی زردم در قلم میآوری
|
|
سیم اگر بی وجه میباشد بزر باید نوشت
|
خونبهای جان شیرین من شوریده حال
|
|
برلب یاقوت آن شیرین پسر باید نوشت
|
از میانش چون سر موئی ندیدم در وجود
|
|
هیچ اگر خواهی نوشتن مختصر باید نوشت
|
هر که گردد کشتهی تیغ فراق این داستان
|
|
برسر خاکش بخوناب جگر باید نوشت
|
و آنچه فرهاد از فراق طلعت شیرین کشید
|
|
تا بروز حشر بر کوه و کمر باید نوشت
|
شرح خمریات خواجو جز در دردی فروش
|
|
تا نپنداری که برجای دگر باید نوشت
|