شعاع چشمهی مهر از فروغ رخسارست
|
|
شراب نوشگوار از لب شکر بارست
|
کمند عنبری از چنین زلف دلبندست
|
|
فروغ مشتری از عکس روی دلدارست
|
نوای نغمه مرغ از سرود رود زنست
|
|
شمیم باغ بهشت از نسیم گلزارست
|
چه منزلست مگر بوستان فردوسست
|
|
چه قافلهست مگر کاروان تاتارست
|
چه لعبتست که از مهر ماه رخسارش
|
|
چو تار طره او روز من شب تارست
|
بسرسری سر زلفش کجا بدست آید
|
|
چو سر ز دست برون شد چه جای دستارست
|
تو یوسفی که فدای تو باد جان عزیز
|
|
بیا که جان عزیز منت خریدارست
|
بنقش روی تو هر آدمی که دل ندهد
|
|
من آدمیش نگویم که نقش دیوارست
|
چو چشم مست ترا عین فتنه میبینم
|
|
چگونه چشم تو در خواب و فتنه بیدارست
|
درون کعبه عبادت چه سود خواجو را
|
|
که او ملازم دردی کشان خمارست
|
عجب مدار ز انفاس عنبرآمیزش
|
|
که آن شمامه ئی از طبلههای عطارست
|