رخش با آب و آتش در نقابست | لبش با آتش اندر عین آبست | |
شکنج طرهاش برچهره گوئی | که از شب سایبان برآفتابست | |
لب شیرین او یا جان شیرین | خط مشکین او یا مشگ نابست | |
عقیقش کاتش اوآب لعلست | عذارش کاب او آتش نقابست | |
شکردر اهتمام پر طوطیست | قمر در سایهی پر غرابست | |
ز چشمش فتنه بیدارست و چشمش | چو بختم روز و شب در عین خوابست | |
عقیق اشک من در جام یاقوت | شراب لعل یا لعل مذابست | |
سر انگشت نگارینت نگارا | بخون جان مشتاقان خضابست | |
اگر شورم کنی ورتلخ گوئی | چو طوطی شکرت شیرین جوابست | |
تن خواجو نگر در مهر رویت | که چون تار قصب بر ماهتابست |