روی تو که اختر زمین است | رشگ مه آسمان نشین است | |
قدت که بلای راستان است | کاهندهی سرو راستین است | |
اندام تو زیر پیرهن نیز | سوزندهی برگ یاسمین است | |
چشم سیهت به تیغ مژگان | گردنزن آهوان چین است | |
خال تو که هست نقطهی کفر | انگشت نمای اهل دین است | |
دشنام تو زان لبان شیرین | زهریست که غرق انگبین است | |
آن غمزه که گرم چشمبندی است | بازی ده عقل دوربین است | |
خاک در بنده کمینت | تاج سر بنده کمین است | |
در دیدهی محتشم خیالت | نقشی است که در ته نگین است |