| یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست | جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست | |
| حالیا خانه برانداز دل و دین من است | تا در آغوش که می‌خسبد و همخانه کیست | |
| باده لعل لبش کز لب من دور مباد | راح روح که و پیمان ده پیمانه کیست | |
| دولت صحبت آن شمع سعادت پرتو | بازپرسید خدا را که به پروانه کیست | |
| می‌دهد هر کسش افسونی و معلوم نشد | که دل نازک او مایل افسانه کیست | |
| یا رب آن شاهوش ماه رخ زهره جبین | در یکتای که و گوهر یک دانه کیست | |
| گفتم آه از دل دیوانه حافظ بی تو | زیر لب خنده زنان گفت که دیوانه کیست |