| هیبتی زان راه برجان اوفتاد | آتشی در جان ایشان اوفتاد | |
| برکشیدند آن همه بر یک دگر | چه پر و چه بال و چه پای و چه سر | |
| جمله دست از جان بشسته پاک‌باز | بار ایشان بس گران و ره دراز | |
| بود راهی خالی السیر ای عجب | ذره‌ای نه شر نه خیر ای عجب | |
| بود خامشی و آرامش درو | نه فزایش بود نه کاهش درو |
□
| سالکی گفتش که ره خالی چراست | هدهدش گفت این ز فریاد شماست |