| نه تو در علم آیی و نه در عیان | نی زیان و سودی از سود و زیان | |
| نه ز موسی هرگزت سودی رسد | نه ز فرعونت زیان بودی رسد | |
| ای خدای بی‌نهایت جز تو کیست | چون توئی بی‌حد و غایت جز تو چیست | |
| هیچ چیز از بی‌نهایت بی‌شکی | چون به سر ناید کجا ماند یکی | |
| ای جهانی خلق حیران مانده | تو بزیر پرده پنهان مانده | |
| پرده برگیر آخر و جانم مسوز | بیش ازین در پرده پنهانم مسوز | |
| گم شدم در بحر حیرت ناگهان | زین همه سرگشتگی بازم رهان | |
| در میان بحر گردون مانده‌ام | وز درون پرده بیرون مانده‌ام | |
| بنده را زین بحر نامحرم برآر | تو درافکندی مرا تو هم برآر | |
| نفس من بگرفت سر تا پای من | گر نگیری دست من ای وای من | |
| جانم آلودست از بیهودگی | من ندارم طاقت آلودگی | |
| یا ازین آلودگی پاکم بکن | یا نه در خونم کش و خاکم بکن | |
| خلق ترسند از تو من ترسم ز خود | کز تو نیکو دیده‌ام از خویش بد | |
| مرده‌یی‌ام می‌روم بر روی خاک | زنده گردان جانم ای جانبخش پاک | |
| ممن و کافر به خون آغشته‌اند | یا همه سرگشته یا برگشته‌اند | |
| گر بخوانی این بود سرگشتگی | ور برانی این بود برگشتگی | |
| پادشاها دل به خون آغشته‌ام | پای تا سر چون فلک سرگشته‌ام | |
| گفته‌ای من با شماام روز و شب | یک نفس فارغ مباشید از طلب | |
| چون چنین با یکدگر همسایه‌ایم | تو چو خرشیدی و ما هم سایه‌ایم | |
| چه بود ای معطی بی‌سرمایگان | گر نگه داری حق همسایگان |