| شهری است وجود آدمی زاد | بر باد نهاده شهر بنیاد | |
| باد است که خاک را براند | چون باد گذشت خاک استاد | |
| دل خسرو شهر و عقل دستور | شهوت چو عوام و خشم جلاد | |
| گر شاه به مشورت وزیر است | خرم بود آن بلاد و آزاد | |
| ور هیچ به ضد آن بود کار | بنیاد همه به باد برداد | |
| جان گنج طلسم جسم دایم | بر گنج ازین طلسم بیداد | |
| گه خازم گنج ایمن و مصلح | گه باد به دست رند و شیاد | |
| در بسته به مهر خاتم دین | وان مهر به دست عشق همزاد | |
| سلطان چو خزینه نقل فرمود | شد شاه و وزیر و شحنه آزاد | |
| شه خانه خراب و شهر خالی | از گفت و شنود و بانگ و فریاد | |
| عمال مناصب ولایت | هر یک به بلاد دیگر افتاد | |
| در انجمن مقربان است | زیرا که بدین قدم نشان است |