| ما مست شراب جان فزاییم | سرخوش ز می گره گشاییم | |
| در کنج شرابخانه گنجی است | ما طالب گنج کنجهاییم | |
| آنها که هوای می ندارند | زنهار گمان مبر که ماییم | |
| هر جا که صراحیی ز جامی است | گر جان طلبد درآ درآییم | |
| تا حاصل ما ز می درآید | برداشته دست در دعاییم | |
| تا ما گل روی دوست دیدیم | چون بلبل مست می سراییم | |
| ما گوهر نور ذات پاکیم | روشن سخنی است می نماییم | |
| ما صوفی صفه‌ی صفاییم | بی‌خود ز خودیم و از خداییم |