دلی کایینهی اسرار گردد | غلام خواجهی احرار گردد | |
تویی آن خواجه کز یک شاخ نعتت | دو عالم خلق برخوردار گردد | |
تویی آن مرد کز نور وجودت | عدم آبستن اسرار گردد | |
تویی آن صدر کز دریای جودت | کفی بحر و نمی امطار گردد | |
دل من یا رسول الله خفته است | دلی در بند تا بیدار گردد | |
چه کم گردد ز بحر بی نهایت | که یک شبنم دری شهوار گردد | |
دل عطار را گر بار دادی | دلی بیدار معنیدار گردد | |
نکوکارا مگر کاری شود پیش | چو کاری رفت مرد کار گردد |