آخر تو چه مرغی که ز بس دانه که چینی | از دام نجستی تو و عمرت بپریده است | |
یارب به کرم کن نظری در دل عطار | کز دست دل خویش دل او بپزیده است |
آخر تو چه مرغی که ز بس دانه که چینی | از دام نجستی تو و عمرت بپریده است | |
یارب به کرم کن نظری در دل عطار | کز دست دل خویش دل او بپزیده است |