ز عشقت سوختم ای جان کجایی
|
|
بماندم بی سر و سامان کجایی
|
نه جانی و نه غیر از جان چه چیزی
|
|
نه در جان نه برون از جان کجایی
|
ز پیدایی خود پنهان بماندی
|
|
چنین پیدا چنین پنهان کجایی
|
هزاران درد دارم لیک بی تو
|
|
ندارد درد من درمان کجایی
|
چو تو حیران خود را دست گیری
|
|
ز پا افتادهام حیران کجایی
|
ز بس کز عشق تو در خون بگشتم
|
|
نه کفرم ماند و نه ایمان کجایی
|
بیا تا در غم خویشم ببینی
|
|
چو گویی در خم چوگان کجایی
|
ز شوق آفتاب طلعت تو
|
|
شدم چون ذره سرگردان کجایی
|
شد از طوفان چشمم غرقه کشتی
|
|
ندانم تا درین طوفان کجایی
|
چنان دلتنگ شد عطار بی تو
|
|
که شد بر وی جهان زندان کجایی
|