ای همه راحت روان، سرو روان کیستی | ملک تو شد جهان جان، جان و جهان کیستی | |
اینت جمال دلبری مثل تو کس ندیدهام | هیچ ندانم ای پسر تا تو از آن کیستی | |
از لب همچو شکرت پر گهر است عالمی | ای گهر شریف جان گوهر کان کیستی | |
بی تو چو جان و دل توی سیر شدم ز جان و دل | ای دل و جان من بگو تا دل وجان کیستی | |
ای زده راه بر دلم نرگس نیم مست تو | رهزن دل شدی مرا روح روان کیستی | |
عطار از هوای خود سود و زیان ز دست داد | از پی وصل و هجر خود سود و زیان کیستی |