| ای خرد را زندگی جان ز تو | بندگی از عقل و جان فرمان ز تو | |
| هر زمان قسم دل پر درد من | صد هزاران درد بی درمان ز تو | |
| گر ز من جان می‌بری از یک سخن | باز یابم بی سخن صد جان ز تو | |
| من نیم اما همه زشتی ز من | تو نه‌ای اما همه احسان ز تو | |
| پای از سر کرده سر از پای چرخ | مانده بس حیران و سرگردان ز تو | |
| قطره‌ی اشکم که آن را نیست حد | هست در هر قطره صد طوفان ز تو | |
| روز و شب بر جان من درد و دریغ | چند بارد بی‌تو چون باران ز تو | |
| یوسف عهدی برون آی از حجاب | تا برون آیم ازین زندان ز تو | |
| ذره ذره در زمین و آسمان | چند خواهم داشتن دیوان ز تو | |
| با عدم بر جمله و پیدا بباش | تا شود هر دو جهان پنهان ز تو | |
| تو نقاب از چهره برگیری بس است | خلق خود گردند جان افشان ز تو | |
| وارهان عطار را یکبارگی | تا بسوزد این دل بریان ز تو |