ما گبر قدیم نامسلمانیم
|
|
نامآور کفر و ننگ ایمانیم
|
گه محرم کم زن خراباتیم
|
|
گه همدم جاثلیق رهبانیم
|
شیطان چو به ما رسد کله بنهد
|
|
کز وسوسه اوستاد شیطانیم
|
زان مرد نهایم کز کسی ترسیم
|
|
سر پای برهنگان دو جهانیم
|
درماندهایم و راه بس دور است
|
|
ما راه به کار خود نمیدانیم
|
ما چاره به کار خویش چون سازیم
|
|
چو جمله به کار خویش حیرانیم
|
کی باشد و کی بود که ناگاهی
|
|
این پرده ز کار خویش بدرانیم
|
هر پرده که بعد از آن پدید آید
|
|
از آتش معرفت بسوزانیم
|
زآنجا که درآمدیم از اول
|
|
جان را سوی آن کمال برسانیم
|
عطار شکسته را به یک دفعت
|
|
از پردهی هر دو کون برهانیم
|