تا ما ره عشق تو سپردیم | صد بار به زندگی بمردیم | |
ما را ز دو کون نیم جان بود | در عشق تو هم به تو سپردیم | |
بس روز که در هوای رویت | بگسسته نفس نفس شمردیم | |
بس شب که چو شمع در فراقت | دل پر آتش به روز بردیم | |
ای ساقی جان بیا که دیری است | تا در پی نیم جرعه دردیم | |
آبی در ده که این بیابان | در گرمی و تشنگی سپردیم | |
بی روی تو هر میی که خوردیم | خون گشت و ز روی خود ستردیم | |
عطار مکن به درد گرمی | چون از دم سرد تو فسردیم |