بی تو نیست آرامم کز جهان تو را دارم
|
|
هرچه تو نهای جانا من ز جمله بیزارم
|
همچو شمع میسوزم همچو ابر میگریم
|
|
همچو بحر میجوشم تا کجا رسد کارم
|
یا ز دست هجر تو جاودان به پای افتم
|
|
یا ز جام وصل تو قطرهای به دست آرم
|
از تو گر وصال آید قسم من وگر هجران
|
|
هرچه از تو میآید من به جان خریدارم
|
من نه آن کسم جانا کز وصال تو شادم
|
|
یا ز بیم هجرانت هیچ گونه غم دارم
|
هجر و وصل زان توست هرچه خواهیم آن ده
|
|
لایق من آن باشد کاختیار بگذارم
|
نقطهای است جان من هر دو کون گرد وی
|
|
من به گرد آن نقطه دایما چو پرگارم
|
بسکه همچو پرگاری گرد پاو سر گشتم
|
|
چون بتافت آن نقطه محو کرد پندارم
|
چون نماند پندارم من بماندم بی من
|
|
نیست آگهی زانگه ذرهای ز عطارم
|