جانا مرا چه سوزی چون بال و پر ندارم
|
|
خون دلم چه ریزی چون دل دگر ندارم
|
در زاری و نزاری چون زیر چنگ زارم
|
|
زاری مرا تمام است چون زور و زر ندارم
|
روزی گرم بخوانی از بس که شاد گردم
|
|
گر ره بود بر آتش بیم خطر ندارم
|
گر پردههای عالم در پیش چشم داری
|
|
گر چشم دارم آخر چشم از تو بر ندارم
|
در پیش بارگاهت از دور بازماندم
|
|
کز بیم دور باشت روی گذر ندارم
|
نه نه تو شمع جانی پروانهی توام من
|
|
زان با تو پر زنم من کز تو خبر ندارم
|
عالم پر است از تو غایب منم ز غفلت
|
|
تو حاضری ولیکن من آن نظر ندارم
|
عطار در هوایت پر سوخت از غم تو
|
|
پرواز چون نمایم چون هیچ پر ندارم
|