من با تو هزار کار دارم | جانی ز تو بی قرار دارم | |
شبهای وصال میشمردم | تا حاصل روزگار دارم | |
گفتی که فراق نیز بشمر | چون با گل تازه خار دارم | |
گر در سر این شود مرا جان | هرگز به رخت چه کار دارم | |
تا جان دارم من نکوکار | جز عشق رخت چه کار دارم | |
گفتی مگریز از غم من | چون غمزهی غمگسار دارم | |
چون بگریزم ز یک غم تو | چون غم ز تو من هزار دارم | |
گفتی که بیا و دل به من ده | تا دل ز تو یادگار دارم | |
ای یار گزیده، دل که باشد | جان نیز برای یار دارم | |
گفتی سر خویش گیر و رفتی | کز دوستی تو عار دارم | |
سر بی تو مرا کجا به کاراست | سر بی تو برای دار دارم | |
گفتی که کمند زلف من گیر | یعنی که سر شکار دارم | |
چون رفت ز دست کار عطار | چون زلف تو استوار دارم |