| گشت جهان همچو نگار ای غلام | باده‌ی گلرنگ بیار ای غلام | |
| با گل و با بلبل و با مل بهم | وصل‌طلب فصل بهار ای غلام | |
| بلبل عاشق به صبوحی درست | می‌شنوی ناله‌ی زار ای غلام | |
| نرگس سرمست نگر کاو فکند | سر ز گرانی به کنار ای غلام | |
| پیش نشین تازه بکن کار آب | بیش مبر آب ز کار ای غلام | |
| آب بده زانکه جهان هر نفس | خاک کند چون تو هزار ای غلام | |
| زخم خمارم چو به زاری بکشت | نوش خمارم ز خم آر ای غلام | |
| روز چو شد باز نیاید دگر | چند کنی روز گذر ای غلام | |
| چند شمار زر و زینت کنی | فکر کن از روز شمار ای غلام | |
| نیستی آگه که دم واپسین | از تو برآرند دمار ای غلام | |
| قصه‌ی مرگم جگر و دل بسوخت | دست ازین قصه بدار ای غلام | |
| واقعه‌ی مشکل دارالغرور | برد ز عطار قرار ای غلام |