ز دست رفت مرا بی تو روزگار دریغ
|
|
چه یک دریغ که هر دم هزاربار دریغ
|
به هرچه درنگرم بی تو صد هزار افسوس
|
|
به هر نفس که زنم بی تو صد هزار دریغ
|
دلی که آب وصالش به جوی بود روان
|
|
بسوخت زآتش هجر تو زار زار دریغ
|
چو لالهزار رخت شد ز چشم من بیرون
|
|
ز خون چشم رخم شد چو لالهزار دریغ
|
چو گل شکفته بدم پیش ازین ز شادی وصل
|
|
به غم فرو شدم اکنون بنفشهوار دریغ
|
ز دور چرخ خروش و ز بخت بد فریاد
|
|
ز عمر رفته فغان و ز روزگار دریغ
|
چه گویم از غم عهد جهان که تا که جهانست
|
|
بنای عهد جهان نیست استوار دریغ
|
اگر جهان جفاپیشه را وفا بودی
|
|
مرا جدا نفکندی ز غمگسار دریغ
|
دلت که گلشن تحقیق بود ای عطار
|
|
بسوخت همچو دل لاله ز انتظار دریغ
|