عاشقان از خویشتن بیگانهاند
|
|
وز شراب بیخودی دیوانهاند
|
شاه بازان مطار قدسیند
|
|
ایمن از تیمار دام و دانهاند
|
فارغند از خانقاه و صومعه
|
|
روز و شب در گوشهی میخانهاند
|
گرچه مستند از شراب بیخودی
|
|
بی می و بی ساقی و پیمانهاند
|
در ازل بودند با روحانیان
|
|
تا ابد با قدسیان همخانهاند
|
راه جسم و جان به یک تک میبرند
|
|
در طریقت این چنین مردانهاند
|
گنجهای مخفیاند این طایفه
|
|
لاجرم در گلخن و ویرانهاند
|
هر دو عالم پیششان افسانهای است
|
|
در دو عالم زین قبل افسانهاند
|
هر دوعالم یک صدف دان وین گروه
|
|
در میان آن صدف دردانهاند
|
آشنایان خودند از بیخودی
|
|
وز خودی خویشتن بیگانهاند
|
فارغ از کون و فساد عالمند
|
|
زین جهت دیوانه و فرزانهاند
|
در جهان جان چو عطارند فرد
|
|
بی نیاز از خانه و کاشانهاند
|