تا زلف تو همچو مار میپیچد
|
|
جان بی دل و بی قرار میپیچد
|
دل بود بسی در انتظار تو
|
|
در هر پیچی هزار میپیچد
|
زان میپیچم که تاج را چندین
|
|
زلف تو کمندوار میپیچد
|
بس جان که ز پیچ حلقهی زلفت
|
|
در حلقهی بی شمار میپیچد
|
بس دل که ز زلف تابدار تو
|
|
چو زلف تو تابدار میپیچد
|
بس تن که ز بار عشق یک مویت
|
|
بی روی تو زیر دار میپیچد
|
تو میگذری ز ناز بس فارغ
|
|
و او بر سر دار زار میپیچد
|
هر دل که شکار زلف تو گردد
|
|
جان میدهد و چو مار میپیچد
|
ترکانه و چست هندوی زلفت
|
|
بس نادره در شکار میپیچد
|
هر دل که ز دام زلف تو بجهد
|
|
زان چهرهی چون نگار میپیچد
|
چون میپیچد فرید بپذیرش
|
|
زیرا که به اضطرار میپیچد
|