زان پیش که بودها نبودست | بود تو ز ما جدا نبودست | |
چون بود تو بود بود ما بود | کی بود که بود ما نبودست | |
گر بود تو بود بود ما نی | موقوف تو بد چرا نبودست | |
ما بر در تو چو خاک بودیم | نه آب و نه گل هوا نبودست | |
در صدر محبتت نشاندیم | زان پیش که حرف لا نبودست | |
دریای تو جوش سر برآورد | پر شد همه جا و جا نبودست | |
عطار ضعیف را دل ریش | جز درد تو به دوا نبودست |